sábado, 2 de mayo de 2015

Arrés barraina



Una güella fenezió esbarrainata,
s'aibó d'o rabaño puyando o mon;
o pastor bi aturó en una mallata
e ascape, a escar-la con os cans, marchón.

A güella no alentaba, s'afogaba,
chalfegos desainaus á mogollón.
Enrique morgonió que chemecaba:
con ansia e rangüello en o garganchón.

Por o Moncayo indo de cabañera
con un estallo de crabas e güellas
fendo o camín a las mil marabiellas.

A pobrichona rancó de a paidera
e petenar con as demás querió;
pero a nafra en o cuello le'n bedó.



«Arrés barraina, res suelta;
esbarrainata, extraviada;
s'aibó, se apartó;
rabaño, rebaño;
bi aturó, se detuvo (ibi, allí);
mallata, aprisco;
escar-la, buscarla;
marchón, salieron;
no alentaba, no respiraba bien;
chalfegos, jadeos;
morgonió, censuró;
chemecaba, gimoteaba;
con ansia, con náusea;
rangüello, ronquera;
garganchón, garganta;
estallo, hatajo;
paidera, paridera;
nafra, herida;
le'n bedó, se lo impidió».

No hay comentarios:

Publicar un comentario