domingo, 16 de agosto de 2015

Embeleco escuro



Nunca no soi canso de poder fotiar
lidios de puerto d'embeleco escuro;
nunca no sé pas os pasos seguros
que caldrá trigar antis d'esnabesar.

Siempre mirando d'as zemas alcanzar
con a gollada entalto, os zielos puros,
os años en a pocha ya maduros,
as ganas de bibir sin estropiziar.

Bel que atra bez camino por caminar,
solenco entre soledaz cristalinas
que una bisa molla quiere comboyar.

Me acompañan as ternes calorinas
sucarrando o mon, prebando de trucar
recuestos azul zielo en escurinas.



«Embeleco, fascinación;
canso, cansado;
fotiar, fotografiar;
lidios de puerto, Iris latifolia;
que caldrá trigar, que habrá que sortear;
esnabesar, atravesar;
mirando d'alcanzar, tratando de alcanzar;
d'as zemas, de las cimas;
solenco, solitario;
comboyar, halagar;
calorinas, calores sofocantes;
prebando de trucar, intentando convertir;
recuestos, solanas;
azul zielo, azul claro;
en escurinas, en negruras».

No hay comentarios:

Publicar un comentario