martes, 1 de marzo de 2016

Nebiscarda



Ya en fa de tiempos que a chen se'n ye ida
e ixas parez no tornarán a plantar
de polida traza, peña denzima
peña, concaradas cara ent'a bida.

Ya no se sentirán críos corretiar
implindo de bozes as cantonadas,
chugando-bi entre risos e chanadas,
chuntando-sen en as seras a brendar.

Nebusquía de buena mañanada,
as quedas nieus istos lugars dominan,
bi amorosían de blancor as negras
parez que rudas mans dexón quilladas.

En a solenca quietú d'a nebada
un paxarico grita a la mañana
en a pinada con polidas cantas
entre rama roya con binza blanca.

Puestar que de tardis puye en o camal
ta que me'n amuestres cómo cal chiflar
e me recuentes istorias d'antismás:
d'as parez, d'a suya chen e d'os lugars.



«Nebiscarda, nevada pequeña;
parez, paredes;
concaradas, enfrentadas;
cantonadas, esquinas;
chanadas, bromas;
en as seras a brendar, en las eras a merendar;
nebusquía, nevisca;
quilladas, levantadas;
solenca, solitaria;
en a pinada, en el pinar;
entre rama roya, entre ramaje rojo;
con binza blanca, con telilla blanca;
de tardis, por la tarde;
puye en o camal, suba a la rama;
istorias d'antismás, historias de antaño»