martes, 8 de abril de 2014

Quies in altis


‘Quies in altis’ entre a selba dormién,
escrito en o cuairón d'una cabana,
rezaba entre o frescacho d'a mañana
un aire prebante, tot parabién.

Quietú en as altarias pa chen balién;
alcordanzas de cuan febas a tana,
esbastabas diyas con a cabaña
en l'altero mon, de nieus rebutién.

Talmén eses quiesto dizir: no i puyes
as tuyas carrañas; tira-te as penas,
que se baigan cremando en o fogaril

penchadas a la lumbre d'o canaril;
aquí no'n gosan sanar as postemas
ni os ploros d'aquers amors d'os que fuyes.

  
«Quies in altis, (latín) quietú en as altarias;
cuairón, viga de madera;
cabana, cabaña (almacén);
prebante, saludable;
tot parabién, todo dicha;
alcordanzas, recuerdos;
febas a tana, te hastiabas;
esbastabas diyas, entretenías días;
cabaña, rebaño numeroso;
rebutién, colmado;
carrañas, enojos;
fogaril, fogón;
canaril, llares;
no'n gosan sanar, no suelen sanar (de ellas);
postemas, costras con pus;
ploros, llanto».


No hay comentarios:

Publicar un comentario